ﻓﺘﻨﻪ ی ﭼﺸﻢ ﺗﻮ...

ﻓﺘﻨﻪ ی ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﻨﺪان ﭘﯽ ﺑﯿﺪاد ﮔﺮﻓﺖ

ﻛﻪ ﺷﻜﯿﺐ دل ﻣﻦ داﻣﻦ ﻓﺮﯾﺎد ﮔﺮﻓﺖ

آﻧﻜﻪ آﯾﯿﻨﻪ ی ﺻﺒﺢ و ﻗﺪح ﻻﻟﻪ ﺷﻜﺴﺖ

ﺧﺎک ﺷﺐ در دﻫﻦ ﺳﻮﺳﻦ آزاد ﮔﺮﻓﺖ

آه از ﺷﻮﺧﯽ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﻛﻪ ﺧﻮﻧﯿﻦ ز ﻓﻠﻚ

دﯾﺪ اﯾﻦ ﺷﯿﻮه ی ﻣﺮدم ﻛﺸﯽ و ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺖ

ﻣﻨﻢ و ﺷﻤﻊ دل ﺳﻮ ﺧﺘﻪ ﯾﺎرب ﻣﺪدی

ﻛﻪ دﮔﺮ ﺑﺎره ﺷﺐ آﺷﻔﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﺎز ﮔﺮﻓﺖ

ﺷﻌﺮم از ﻧﺎﻟﻪ ی ﻋﺸﺎق ﻏﻢ اﻧﮕﯿﺰ ﺗﺮ اﺳﺖ

داد از آن زﺧﻤﯽ ﻛﻪ دﯾﮕﺮ ره ﺑﯿﺪاد ﮔﺮﻓﺖ

ﺳﺎﯾﻪ ﻣﺎ ﻛﺸﺘﻪ ی ﻋﺸﻘﯿﻢ ﻛﻪ اﯾﻦ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻛﺎر

 ﻣﺼﻠﺤﺖ را ﻣﺪد از ﺷﯿﻮه ی ﻓﺮﻫﺎد ﮔﺮﻓﺖ